بـعد
از ارسال رزومه تان، براي مصاحبه دعوت شده ايد. اين اولـيــن قدم به سمت
شغل مورد نظرتان است. رزومه شما هـويتـــتان را اعـلام مي کند، اما رفتار
هاي شما، چه خوب چه بد،ميتواند تاکيدي بر آنها باشد. حال نوبت آن است که
مهارت هايتان را نشان دهيد.
به گزارش زندگي، به همين
بهانه مي‌خواهيم راهكارهايي را كه به وسيله آنها مي‌توانيد كارفرمايتان را
به برگزيدن خودتان متقاعد كنيد، بازگو كنيم:
- آداب
آداب چيزي بيـش از مجـمـوعـه
اي از رفــتار هاي مناسب و خـوب نـيـست. در واقـــع زباني است که توسط آن
احترام و تـوجه خــود را بديگران بيان ميکنيم. در اين مقاله، "ديگران"
مـنـظور مــصاحبه کننده ها هستند، که در حالت معمول نه کمـتر و نه بيشتر از
افراد ديگر در زندگي شما تاثير دارند، تا زماني که نوبت مصاحبه خود شما
نيز برسد و آنوقت نظر آنها از همه کس مهمتر خواهد شد.
بنابراين، روز مصاحبه شما
روزي نيست که بخواهيد نا مرتب باشيد و با بي احترامي و بي توجهي رفتار
کنيد. اين اتيکت ها را رعايت کنيد و موفق خواهيد شد.
- سر وقت بيايد
مثل تمام افراد ديگر که سر
کار هستند، مصاحبه گر شما نيز مشغول طي کردن ساعاتي از وقت خود سر کار است.
نشان دهيد که زمان آنها نيز براي شما ارزشمند است. از اين گذشته، مگر آنها
نيز به شما احترام نگذاشته اند که وقتشان را در اختيارتان قرار داده اند و
به شما فرصتي داده اند که خودتان را نشان دهيد؟
اگر دير برسيد، ديگران تصور
خواهند کرد که فردي خودخواه، بي نظم و گستاخ هستيد. پس زمانتان را تنظيم
کرده و سعي کنيد به موقع برسيد و اگر نه تاخيرتان باعث دردسر خواهد شد.
- لباس مناسب بپوشيد
لباس شما براي رفتن به يک
مصاحبه شغلي مي بايست با محيط آن کار هماهنگ باشد. اما براي حفظ احترام
بايد يک درجه بالاتر از محيط معمولي آنجا لباس بپوشيد. دليلش اين است که
اگر لباس نا مناسب بپوشيد، چه بالاتر چه پائين تر از حالت نرمال، اختلال
ايجاد مي شود. زماني که توجه بايد روي شما و مهارتهايتان متمرکز شود،
لباسهايتان نبايد اختلالي ايجاد کرده و حواس را پرت کند.
اين مثال را در نظر بگيريد:
اگر همه افراد در آن محيط کار جين و تي شرت مي پوشند، شما يک پيراهن آستين
بلند رسمي بپوشيد. و اگر آنها پيراهن هاي رسمي تن مي کنند، شما کت و شلوار
پوشيده و حتي کراوات هم بزنيد
- به طريقه دست دادن خود دقت کنيد
دست دادن عملي متقابل است که
براي برقراري ارتباط انجام مي شود. در يک مصاحبه، اين عمل متقابل بين دو
فرد غريبه صورت مي گيرد، که مي تواند يکي از اصول اوليه اتيکت مصاحبه به
حساب آيد. اگر محکم دست طرفتان را يک يا دو بار بفشاريد و بعد رها کنيد،
نشانه ي خوشرويي و ملايمت شماست که مي تواند به سرعت احساسي از امنيت بين
دو فرد ايجاد کند.
از طرف ديگر، اگر شل و ول و
بي روح دست بدهيد، ممکن است باعث ناراحتي طرفتان شود. و حتي قبل از اينکه
آنها فرصت آشنايي با شما را داشته باشند، احساس بدي به آنها منتقل خواهيد
کرد. آسوده خاطر کردن اطرافيانتان هدفي مهم در هر آداب معاشرت است. در اين
مورد فکر کنيد. آيا واقعاً مي خواهيد در مصاحبه گرتان ايجاد ناراحتي کنيد؟
- تصويري مثبت از خود ارائه دهيد
در حين مصاحبه، زمان هاي
بسياري شما نياز به استفاده از آداب و اتيکت ها خواهيد داشت. و اگر آنها را
درست و بجا استفاده کنيد، تصويري خوب و مطمئن در ذهن مصاحبه گرتان ايجاد
خواهيد کرد. محکم و با قوت صحبت کنيد. نبايد بگذاريد مصاحبه گر از شما
بخواهد حرفتان را تکرار کنيد يا شک کند که حرفتان را درست شنيده است يا
خير.
به چشمان مصاحبه گرتان نگاه کنيد. اين ژستي اطمينان بخش است که اکثراً افراد به آن پاسخ مثبت مي دهند.
براي صحبت کردن از حرکات بدن
به اندازه مناسب استفاده کنيد. حرکات خوب ممکن است علاقه شما را براي آنحا
بودن نشان دهد، در حاليکه سست و بي حال بودن نشانه ي بي احترامي و بي
تفاوتي است.
مصاحبه کننده تان را با اسم
صدا کنيد، اما به تعادل. اين نشان مي دهد که شما دقت کرده و به حرفهايش گوش
مي دهيد. همچنين ارتباطي ايجاد مي کند که مصاحبه شما را هر چه بيشتر به
سمت موفقيت سوق مي دهد
- دو بار از آنها تشکر کنيد
در آخر مصاحبه، زماني که مي
خواهيد از مصاحبه گرتان تشکر کنيد، در نظر داشته باشيد که هم به خاطر زماني
که برايتان گذاشته اند و هم براي فرصتي که به شما داده اند تشکر کنيد. مثل
سر وقت رسيدن، تشکر کردن از آنها به اين صورت نيز نشان مي دهد که فرد
فهميده اي هستيد و براي وقت ديگران ارزش قائل هستيد.
هيچگاه تا آخر آن روز که
برايشان يک يادداشت تشکر بفرستيد، مصاحبه را تمام شده نپنداريد. سعي کنيد
متن کوتاهي داشته باشد. از ايميل نيز مي توانيد در اين جهت استفاده کنيد. و
چون مربوط به مسائل کاري است، بهتراست که به دست خط خودتان هم نوشته نشده
باشد
- سه «نبايد»
- بدون آمادگي قبلي در آن روز حاضر نشويد
هر چه بيشتر در مورد شرکت و
شغلي که براي آن تقاضا داده ايد تحقيق کنيد، نشانه احترام بيشتر است. خيلي
ساده است. فراموش نکنيد که مصاحبه گر شما براي اين شرکت کار مي کند و اين
قسمت بزرگي از زندگي آن فرد را تشکيل مي دهد. بنابراين نمايش فروتنانه اما
مناسب تصويري از حس تعهد شما به اين مصاحبه، باعث مي شود که بهتر جلوه کنيد
- از صاحب کارهاي قبليتان بدگويي نکنيد
اگر نمي توانيد در مورد کسي
حرف هاي خوب بزنيد، بهتر است اصلاً هيچ حرفي نزنيد. خيلي دور از ادب و
احترام است که از صاحب کارها و شرکت هاي قبليتان بد بگوييد و با کارهايشان
مخالفت کنيد. اين باعث ناراحتي و رنجش ديگران مي شود. از اين گذشته، اين
مصاحبه در مورد شما و اين شرکت است نه شرکت ها و افراد ديگر. پس لزومي
ندارد که تصويري از صاحب کارهاي سابقتان براي مصاحبه گرتان ارائه دهيد. چون
اين مسئله ارتباطي به آنها ندارد
- در مورد هيچ مسئله اي دروغ نگوئيد
به ياد داشته باشيد که به
خاطر هيچ مسئله اي، هر چند کوچک، دروغ نگفته و به حرف هايتان شاخ و برگ
ندهيد. زيرا انسانهاي محترم هيچگاه دروغ نمي گويند چون نيازي به آن ندارند
- حرف آخر
ممکن است رفتار هاي خوب
هيچگاه به چشم نيايند، ولي نتايج آنها هميشه ديده مي شوند. چيزي که نبايد
جا بيندازيم نقص در اين آداب و اتيکت هاست. در اين زمينه، شما مي خواهيد که
مصاحبه کننده تان فکر کند که شما فردي مهربان، باهوش و جالب هستيد. نه
اينکه فردي مطيع و فرمانبردار باشيد و موقع دست دادن مسخره جلوه کنيد و يا
از اينکه کثيف ترين شلوار جينتان را در روز مصاحبه تن کرده ايد تعجب کند
ده دقيقه سرنوشت ساز در مصاحبه شغلي
اين ده دقيقه براي شما که
قرار است در مصاحبه‌اي شرکت کنيد به چه معناست؟ شايد شما هم شنيده‌ايد که
غالبا مي‌گويند: اولين برخورد، مهمترين تاثير را دارد. مصاحبه شغلي شاهد
مهمي براي اثبات اين جمله است. مسئولين استخدام در يک سازمان اغلب پس از
دست دادن و گفتگوي ابتدايي مي‌دانند که اين فرد را انتخاب خواهند کرد يا
نه؟ تنها ده دقيقه طول مي‌کشد تا آنها پيشنهاد کاري يک جوينده کار را
ارزيابي کنند و به نتيجه برسند. البته به طور متوسط کل زمان مصاحبه با يک
جوينده کار در رده کارکنان ?? دقيقه و در منتخبان مديريت ?? دقيقه طول مي
کشد. اين ده دقيقه براي شما که قرار است در مصاحبه اي شرکت کنيد به چه
معناست؟ مصاحبه دقيقا همان لحظه اي که شما وارد مي شويد شروع شده است، پس
جوينده کار از همان ابتدا بايد چهره‌اي مشتاق و اعتماد به نفس داشته باشد.
اولين دقايق گفتگو غالبا لحن و آهنگ بقيه بحث را مشخص مي‌کند، و زمينه را
براي پرسيدن اولين سئوالات فراهم مي کند.